Ασφάλεια

• Συνοπτικά για τα όπλα

  • Το κυνήγι στην Ελλάδα ασκείται με σύνηθες κυνηγετικό λειόκαννο πυροβόλο όπλο. Η οπλοφορία με κυνηγετικά όπλα απαγορεύεται, εκτός των περιπτώσεων της χρήσης για άσκηση θήρας ή σκοποβολής και της μετάβασης και επιστροφής στους χώρους αυτούς.
  • Πρέπει υποχρεωτικά να φοράμε πορτοκαλί γιλέκο, στο κυνήγι του ορτυκιού, της μπεκάτσας, του λαγού και του αγριόχοιρου.
  • Το κυνηγετικό όπλο μας φυλάσσεται στην μόνιμη κατοικία. Η φύλαξή του στο αυτοκίνητο ή στο εξοχικό μας σπίτι απαγορεύεται.
  • Η κάννη του όπλου μας καθώς βαδίζουμε με παρέα στον κυνηγότοπο όταν εμείς προπορευόμαστε πρέπει να είναι στραμμένη προς τη γη και όταν ακολουθούμε κάποιον να είναι στραμμένη προς τον ουρανό.
  • Όταν μας πλησιάζει κάποιος άνθρωπος στον κυνηγότοπο ή κατά τη συνάντηση με άλλους κυνηγούς, «σπάζουμε» το όπλο αν είναι αρθρωτό και αν είναι καραμπίνα απογεμίζουμε τη θαλάμη και ασφαλίζουμε το κλείστρο ανοιχτό. (Εικ. 1)
  • Δεν πυροβολούμε αν δεν έχουμε ορατότητα πίσω από το θήραμα ή το στόχο.
  • Όταν μεταφέρουμε το όπλο μας διερχόμενοι από κατοικημένη περιοχή, πρέπει υποχρεωτικά να είναι κενό φυσιγγιών και εντός θήκης.

  

  Ασφαλής χρήση του όπλου

  Οι τρόποι που χειριζόμαστε και κρατάμε το όπλο στον κυνηγότοπο υπαγορεύονται από τους κανόνες ασφαλείας. Κοινός κανόνας όλων είναι ότι: Η κάννη πάντα πρέπει να «κοιτάει» ή προς τον ουρανό ή προς την γη.

  Βασικοί κανόνες ασφαλούς χρήσης του όπλου

  1. Κάθε φορά που αγγίζουμε ένα όπλο θεωρούμε ότι είναι γεμάτο.
  2. Όταν κρατάμε όπλο, ελέγχουμε διαρκώς που κοιτάζει η κάννη του.
  3. Κρατάμε το όπλο στιβαρά με τα χέρια μας και ασφαλισμένο μέχρι τη στιγμή που είμαστε έτοιμοι να πυροβολήσουμε.
  4. Ποτέ δεν ακουμπάμε το δάκτυλο στην σκανδάλη, παρά μόνο τη στιγμή που ετοιμαζόμαστε να πυροβολήσουμε.
  5. Πριν πυροβολήσουμε αναγνωρίζουμε τον στόχο και σιγουρευόμαστε ότι δεν υπάρχει τίποτα από πίσω στην απόσταση του μέγιστου βεληνεκούς. Είμαστε σίγουροι ότι αναγνωρίζουμε τα θηρεύσιμα θηράματα, αλλιώς δεν λεγόμαστε κυνηγοί.
  6. Ελέγχουμε πάντα την κάννη και την βάση του όπλου μας, ώστε να μην υπάρχουν ξένα σώματα και χρησιμοποιούμε πάντα τα κατάλληλα πυρομαχικά.
  7. Όταν δεν χρησιμοποιούμε το όπλο μας φροντίζουμε πάντα να είναι άδειο και ανοιχτό, «σπασμένο» αν είναι αρθρωτό και με ανοιχτό το κλείστρο αν είναι καραμπίνα.
  8. Το όπλο πάντα μεταφέρεται από και προς τον κυνηγότοπο άδειο και εντός θήκης. (Eικ. 2). Ποτέ δεν σκοπεύουμε κάτι που δεν προτιθέμεθα να πυροβολήσουμε και ποτέ δεν παίζουμε με το όπλο μας.
  9. Ποτέ δεν περνάμε φράχτες (Εικ. 3) και δεν δρασκελίζουμε χαντάκια ή άλλα εμπόδια με το όπλο γεμάτο. Ποτέ δεν τραβάμε το όπλο πιάνοντάς το από το στόμιο της κάννης.
  10. Ποτέ δεν ρίχνουμε μονόβολα (ή σεβροτίνες) σε επίπεδη σκληρή επιφάνεια και όταν εξασκούμαστε στη σκοποβολή ή κυνηγάμε, είμαστε σίγουροι για τον ασφαλή τερματισμό της βολής μας πίσω από το θήραμα ή τον στόχο αντίστοιχα.
  11. Φυλάσσουμε πάντα τα όπλα και τα πυρομαχικά σε θέσεις όπου δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση παιδιά και ανεύθυνοι ενήλικες.
  12. Ποτέ δεν κάνουμε χρήση οινοπνευματωδών πριν ή στη διάρκεια του κυνηγιού και της σκοποβολής.
  13. Ο κυνηγός δεν παραχωρεί το κυνηγετικό του όπλο σε πρόσωπο το οποίο δεν είναι εφοδιασμένο με άδεια θήρας.

  

  

  Ασφαλής γέμιση (Εικ. 4)

  1. Πρώτα ελέγχουμε την κάννη και τη στρέφουμε σε ασφαλή κατεύθυνση.
  2. Εποπτεύουμε τον χώρο και βλέπουμε τις θέσεις των ανθρώπων που βρίσκονται στην περιοχή.
  3. Ανοίγουμε το όπλο. Ελέγχουμε αν λειτουργεί σωστά. Το κρατάμε ανοιχτό.
  4. Ελέγχουμε την κάννη αν είναι καθαρή.
  5. Βάζουμε τα φυσίγγια. Αν έχουμε καραμπίνα, μετράμε πόσα βάζουμε στην αποθήκη (μέχρι τρία).
  6. Κλείνουμε το όπλο, το οποίο είναι πλέον γεμάτο.
  7. Ενεργοποιούμε την ασφάλεια.
  8. Κρατάμε το όπλο με ασφάλεια.

  

  Ασφαλής απογέμιση

  1. Απομακρύνουμε τα δάχτυλα από την σκανδάλη.
  2. Ελέγχουμε την κάννη και τη στρέφουμε σε ασφαλή κατεύθυνση.
  3. Ανοίγουμε το όπλο.
  4. Βγάζουμε τα φυσίγγια.
  5. Ελέγχουμε αν τα βγάλαμε όλα.
  6. Αφήνουμε το όπλο «ανοιχτό».

  Χρήση της ασφάλειας του όπλου

  Εκπαιδευόμαστε μέχρι να μας γίνει συνήθεια να ενεργοποιούμε και απενεργοποιούμε την ασφάλεια του όπλου, χωρίς να στρέφουμε την προσοχή μας σ’ αυτό.

  Το κράτημα του όπλου (Εικ. 5)

  Οι κυριότεροι τρόποι είναι οι παρακάτω

  1. Κράτημα «υπό μάλης»

  Το όπλο «γαντζώνει» στον πήχη του ενός χεριού με το κάτω μέρος της βάσης και το μπράτσο σφίγγει το κοντάκι μέσα στην μασχάλη. Το στόμιο της κάννης πρέπει να κοιτάει το έδαφος. Αυτός ο τρόπος δίνει απόλυτο έλεγχο της κάννης. Χρησιμοποιείται μόνο όταν δεν προπορεύεται άλλος άνθρωπος. Ταιριάζει στις περιπτώσεις των αρθρωτών όπλων όταν είναι «ανοιχτά».

  2. Κράτημα στην «αγκαλιά»

  Το ένα χέρι αγκαλιάζει με τον αγκώνα την κάννη του όπλου από τον ξυστό και με την παλάμη κρατάει την βάση. Το άλλο χέρι κρατάει την λαβή του κοντακιού. Το κράτημα αυτό δίνει στον κυνηγό μειωμένη ετοιμότητα.

  4. Κράτημα «ανά χείρας»

  Το χέρι αγκαλιάζει με την παλάμη την λαβή του κοντακιού και το άλλο τον ξυστό. Αυτός ο τρόπος δίνει τον καλύτερο έλεγχο του όπλου.

  3. Κράτημα «στο ισχίο»

  Το χέρι κρατά με την παλάμη το όπλο από την βάση και το εσωτερικό του πήχη σφίγγει το όπλο στο ισχίο. Δεν πρέπει να προπορεύεται άλλος άνθρωπος. 4. Κράτημα «ανά χείρας» Το χέρι αγκαλιάζει με την παλάμη την λαβή του κοντακιού και το άλλο τον ξυστό. Αυτός ο τρόπος δίνει τον καλύτερο έλεγχο του όπλου.

  5. Κράτημα «επ’ ώμου» Το ένα χέρι κρατά το όπλο από την λαβή του κοντακιού και το υπόλοιπό όπλο στηρίζεται στον ώμο στο ύψος της βάσης. Το κράτημα αυτό ταιριάζει όταν περνάμε νερά ή υψηλή ποώδη βλάστηση. Δεν πρέπει όμως να μας ακολουθεί άλλος άνθρωπος.
  6. Όπλο αναρτημένο στον ώμο

  Το όπλο κρεμιέται στον ένα ώμο με την βοήθεια του αορτήρα. Η κάννη κοιτάει τον ουρανό. Το χέρι κρατά τον αορτήρα λίγο κάτω από τον ώμο σφιχτά, ώστε να διατηρείται τεντωμένος για να μην γλιστρά από τον ώμο. Το κράτημα αυτό ταιριάζει σε πολύωρο κυνήγι σε ανοιχτά πεδία. Αλλάζουμε κράτημα σε ανώμαλο έδαφος ή αν πρέπει να περάσουμε κάποιο εμπόδιο.